بهار بمو ...

بهار 1403 موارکا ...

بهار بمو هلی دار عاروس بیه

گل ونه لینگه رجه پابوس بیه

بلبل خونه  لتکادله  لوس بیه

کنگلی پاپلی یه جا دوس بیه

خنه خشی دره که دل خش باشه

خدا نکنه دلی ناخش باشه

گت ونه کچیکونه سه پش باشه

دل ونه دله سامونی چش باشه

لج نکن و شه اوقاته ره تل نکن

زندگی ور انده تو کل کل نکن

شه سرنوشته بیخودی ول نکن

مه بیسا دله تو مسلسل نکن

بهار تره امسال موارک باشه

ته زندگی خجیر و خارک باشه

خنده فراوون میونه تک باشه

اتخله پول ته مشته قولک باشه

لتکادله پاپلی واری باشیم

باله ماسه همدیگه یاری باشیم

دشمنه جا همش فراری باشیم

تینار آدمه  قراری  باشیم

عمر آدم شمع واری توم بونه

خدابیامرزی یاد و نوم بونه

جان خدا هچی بویم گوش دنه

اتاره دروازه اتا لوش دنه

دنیاره اینجوری بنا هکرده

بهشت و جندم ره جدا هکرده

الهی که همتایی خش باشین

خدانیاره روزی ناخش باشین

بهار انه بهار شونه یاد نکن

اونی که ندارنه وره شاد هکن

طاهری نوبهاره شعر بساته

خار خاره گپه بیته دل هپاته

***

شاعر :میرحمزه طاهری هریکنده ای نوپا