بهار بمو بهاره ...

بهار بمو بهاره ...

بِهار بِمو هَلی دار عاروس بَیِه

گُل وِنه لینگه رَجه پابوس بَیِه

بِلبِل خونه  لِتکادِله  لوس بَیِه

کَنگِلی پاپِلی یِ جا دوس بَیِه

خَنده خِشی دَره که دِل خِش باشه

خِدا نَکِنه دِلی ناخِش باشه

گَت وِنه کِچیکونه سِه پِش باشه

دِل وِنه دِله سامونی چِش باشه

لَج نَکِن و شِه اوقاته  تَل نَکِن

زندگی وَر اَنده تو کَل کَل نَکِن

شِه سَرنِوشته بیخودی وَل نَکِن

بیسا  دِلونه هِی  مُسَلسَل نَکِن

بِهاره ما  اِمسال مِوارِک  باشه

تِه زندگی خِجیر و خارِک باشه

خنده فِراوون مِیونه تِک باشه

اَتخَله پول ته مشته قولِک باشه

لِتکا دِله  پاپِلی  واری  باشیم

بالِ ماسِ هِئی  و یاری باشیم

دِشمِنه جا هَمِش فِراری باشیم

تینارِ آدِمِ  قِـراری  باشیم

عُمرِ آدِم شَمع واری توم بونه

خِدابیامِرزی یاد  و  نوم بونه

جانِ خِدا هَچی بَویم گوش دِنه

اَتا ره دَروازه ،  اَتا لوش دِنه

دِنیاره  اینجوری  بِنا  هَکِرده

بِهشت و جَندِم ره جِدا هَکِرده

الهی که هَمِتایی خِش باشیم

خِدانیاره روزی ناخِش باشیم

بِهار اِنه ، بِهار شونه ، یاد نَکِن

دِلی که دِل تنگِ وِره شاد هَکِن

چَنده مِزه دارنه هِئی جَم بَویم

خِدا  نَکِنه  که  اَتا کَم  بَویم

طاهری نوبِهاره شِعر بِساته

خار خاره گَپِ دِل دِله هِپاته

(شمه سلامتی و دلخشی مه دل ارمون)

شاعر :میرحمزه طاهری هریکنده ای نوپا

وَرفِ روز (در روز برفی و باصفا تقدیم به نگاه زیبایتان) ...

وَرفِ روز (در روز برفی و باصفا تقدیم به نگاه زیبایتان) ...

 (شعر مازندرانی تبری یا ترجمه فارسی)

وَرف که اِنه ، خنده تِکِ رو بونه

چاچ و لِت و لِتکا اِسبه سو بونه

ویشه عاروس بَیِه سِما کِنده وِ

چِلچِلا پیغوم دِنه سال نو بونه

برگردان فارسی

با بارش برف لب ها پر از خنده و شادی است و خانه و باغ سفید پوش می شود.

صحرا با لباس عروسش می رقصد و شادی می کند و چلچله خبر آمدن بهار را می دهد.

وَرف: برف

اِنه: می آید

تِک رو بونه: به روی لب می آید

چاچ: پوشش سقف خانه های قدیمی

لِت و لِتکا: باغ و باغچه

اِسبه سو: روشنی سفید

ویشه: صحرا

سِما کِنده: می رقصد

چِلچِلا: چلچله

پیغوم: خبر

شاعر: میرحمزه طاهری هریکنده ای نوپا

بِنه از حضرت آدِم تا حضرت خاتِم ...

بِنه از حضرت آدِم تا حضرت خاتِم ...

جانِ خِدای دورکه دل بِساته

آدِم  و حَواره ،  با گِل  بِساته

کل دِنیاره شیش روزه  بِساته

کوه و جنگل روز و شوره بِساته

روزِ  اَوِل ، دِنیاره رَج هَکِرده

خِلقِت و آسِمونه دَرج هَکِرده

روز دوم ، زمین ره خاک هِداهه

بِنه ره وه ، هِوای پاک هِداهِه

روز سوم ، اِفتاب ، جِدا بَهییه

وِنه سوسو آسِمون ، وا بَهییه

روز چهارم ، زندگی لا هَکِرده

بِنه ره آسِمون ، پیدا هَکِرده

روز پنجم ، دار و سبزه بِساته

گُل و جنگِل  بِنه ره گِل هِپاته

روز شیشم ، بِنه انسان و حیوان

نَفِس زَنه ، هَمِتا دارنه جان

آدِم و حَواره مامور هَکِرده

شیطونه از آدِمی دور هَکِرده

بِمونه صَدوبیس هِزار پیغمبِر

دِنیا و آسمونه ، دانه خَبِر

گِل ره ناز هِداهه آدِم بِساته

گُلِ احمد ره وه خاتِم بِساته

اولادِ عَزیزِ ره هابیل بِساته

قاتل حسود ره قابیل بِساته

آدِمِ (ع) کشاورزی یاد بِداهه

داودِ (ع)  آهنگری یاد بِداهه

حضرت مسیح (ع) ره نِجارهَکِرده

ادریس (ع) هم خیاط خار هَکِرده

حضرت نوح (ع) وه نِجار بِنامه

حضرت هود (ع) بازرگان زمانه

ابراهیمِ (ع) زمان دامداری کِرده

سلیمانِ (ع) نبی  معماری کِرده

حضرت موسی (ع) کِرده گَله داری

شعیب (ع) هَم باغبون و گَله داری

حضرت لوط(ع) وه کشاورزی کِرده

حضرت صالح (ع) بازرگانی کِرده

سِخن ها یعقوب و یوسف بِساته

بد و خوب ره ، دلِ میون هِپاته

دِوازده تا امام ، معصوم بَهینه

هَمِتا صاحبِ ،  پیغوم بَهینه

علی (ع) یار و وصی یِ مرتضاهه

صاحبِ ذولفقار هَسه وِ  شاهه

امامِ حسن (ع) مِقوم  مجتباهه

حسین (ع) سالار دشتِ کربلاهه

امامِ سجاد (ع) ، زِین العابدینه

صاحِبِ صحافه ، وِ در زَمینه

امامِ باقر(ع) ، عالِم اون زَمونه

امامِ صادق (ع) دونا و نِمونه

امامِ کاظم (ع) قبله ونگه واهه

هَمِش وِ  اَتا گوشه دَس دِعاهه

امام رضا (ع) شاه غریب ، خراسان

شِه حفظِ دین ،غریبی هِداهه جان

امام جواد (ع)  جِوونِ انبیاهه

امام تقی (ع) یکدل و یکصداهه

امام هادی (ع) دل ره کرده هِدایِت

آخِر وِنه قِسمِت بَیه شِهادِت

امام حسن (ع) عسکری دَیِه زِندون

به عهد و عاشقی دَوِسه پیمون

امام مهدی (عج)  صاحبِ این زمونه

بزودی حاضر بونه ، این جِهونه

اِنه تا ظلم و کینه توم بَواشه

دنیا ، جانِ خِدایِ  نوم بَواشه

مُحمِد (ص) خاتِمِ پیغمبرونه

طِواف کعبه ، انِگار آسِمونه

سِخِن تِک وا بَوه ، نومِ مُحمِد

دِل با ، صَلِ عَلی نومِ مُحمِد

بِرو مهدی جِهون در انتظاره

ته وِسه طاهری دِل بیقراره

شاعر: میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا