شعر مازندرانی به مناسبت شهادت امیرالمومنین علی(ع)
علی(ع) بوم علی(ع) شیر خداره
شب نوزده طی هکرده شه راره
به سوی راه حق وه راهـی بیه
تمومه انس و جن ره حالی بیه
دونسه شه شهیـدی ختم عمـره
به وقت صبح اذان و قتل نومره
توملجم دوندی که چیکار هکردی؟
زمین و آسمـون ره زار هکردی
مـــدینه کــوفه ره تنهــا هکردی
چه ظلمی در جهان برپا هکردی
ته ضربت کوه و دل ره زار هکرده
تمــومه جــای جــاره تــار هکرده
علی فــزت و فـــزت سر هـدائه
تمــومه اهلــه بالــه ور هــدائه
به هنگام نمـاز وه بـی گنـاهه
همه دونـه که قاتل بی وفـاهه
دتر بی بـابـا بیه برمـه کنــده
بی بابا چشه اصلی بنـه کنده
سیو پیـرنه وه شه جمــه کنده
دل وا پس بیه وه ای برمه کنده
بورین مسجد بوینین چی تی بیه
امـیرالمــومنین ره چـی تـی بیه
علی شیر خدا در خون شناور
بمیره دشمن نامــرد و کـــافر
امشو اهل ملائک خــو دنییه
هزار ماه و ستاره سو دنییه
افتاب ره طاقت سو سو دنییه
بنه ره دیگه هیچ آبـرو دنییه
علی لبخند شادی سر هــدائه
شه قاتل بی گناهی ور هـدائه
تمـومه عشقه راره پر هداهه
شه دل ره راهی اونور هداهه
حسن و با حسین بی بابا بینه
به کـوفه با مصیبت تنها بینه
دکتر بمـــو گنه درمـان ندارنه
دیگه بی بابا کیجا جان ندارنه
چند روزهسه که دل هی غم زنده غم
خشکه خاکـه زمین هـی نـم زنده نم
علی از درد اسیر دل پاره بوه
نـدا دکتـر امیـد دل پــاره بـوه
چـی تـی دنیــا دل طاقت بسازه
از این درد عظیم راحت بسازه
طاهری عشق الله یا علی با
به سوی حق تعالی یا علی با
***
میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا
عالی بود برادر